Vandaag had ik een mega productieve middag! Ik stempelde weer eens een nieuwe serie. Vorig jaar zomer waren we aan de Kochel See en daar maakte iemand van die stenen torentjes. Ken je ze? Ik moest er opeens aan denken en maakte deze nieuwe serie, pebbles.
Poeh, ik vind het steeds lastiger worden… die (voor mijn gevoel) uitzichtloze lockdown. Ja, we zijn aan het vaccineren, maar wat duurt het lang voordat we weer wat meer kunnen mogen. Het ging me maandenlang best oké af, geen/weinig mensen zien en alleen wandelen als uitje hebben. Maar het begint steeds meer aan me te vreten. Misschien ook omdat er steeds vaker een lekker zonnetje is en de lente normaal mijn meest actieve periode van het jaar is. Ik ben dan helemaal klaar om veel buiten te zijn, nieuwe dingen te doen, onbekende plekken te bezoeken, projecten te starten. Er is niet zoveel om naar uit te kijken nu, en dat maakt dat ik het moeilijk begin te vinden. Om de moed er in te houden maakte ik een lijstje van the things that keep me going.
Deze week deed ik voor het eerst in mijn leven mee aan een fotowedstrijd, knuffelde ik met Nomi, zag ik een duif voor mijn ogen dood gaan :(((, kwam mijn verjaardagscadeautje per post, gingen we bijna elke dag langs het minipaardje en werd ik blij van mijn nieuwe strijkplank.
We reizen dit keer af naar 2015. Het jaar dat ik een nieuwe baan vond, begon met het stempelproject en vrijwilligerswerk deed in het filmhuis.
Boh jongens, het leek wel alsof we opeens weer midden in de winter zaten! Ik vond het maar niks… want met mijn hoofd zat ik al midden in de lente. Al leverde het wel mooi uitzicht op, dus bereid je voor op sneeuw foto’s. Deze week maakte ik van mijn kledingkast de meest minimalistische tot nu toe, zat Lotje in een groeispurt én kreeg ze haar eerste prikjes. En had ik vooral het gevoel dat het best wel een saaie, inspiratieloze week was.
Ik las deze week het blog van Anne en zag daar staan dat ze al jaren sport, maar eigenlijk altijd met tegenzin. Dat zette me aan het denken, want ik heb ook niet veel sporten gekend waarbij ik niet met tegenzin ging. En ik vroeg me af hoe dat nou komt, dat best veel mensen hetzelfde hebben. Ik ging dus weer eens op (innerlijk) onderzoek uit en dit is waar ik achter gekomen ben.
In 2014 verhuisde ik naar Maastricht en knapte ik mijn nieuwe appartement op, was ik oppasmama, deed ik vrijwilligerswerk en begon ik met vegan eten.
Deze update stond al héél lang gepland (in december al), maar ik vergat hem steeds online te zetten. Ik heb hem nog wat aan kunnen vullen en hier is ‘ie dan eindelijk! In de tussentijd heb ik weer wat macro foto’s kunnen maken, weer een kunstenaar op Etsy kunnen ondersteunen, weer wat nummers aan mijn playlist toegevoegd en is het geboortekaartje ook af.
Het ging deze week een stuk beter met Lotje, ik maakte nog eens stempels, we vierden Flo’s verjaardag en er waren weer een aantal koffie wandelingen.
Vrijdagmiddag zat ik een paar uurtjes in mijn kamertje en oh wat was dat fijn! Ik had gelijk inspiratie voor een stempel. Het werd een krokus!